teorie poznawcze

Encyklopedia PWN

idealizacja
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘idea’, ‘wyobrażenie’],
metodol., naukozn. nazwa zabiegów poznawczych polegających na przyjmowaniu założeń upraszczających analizę rzeczywistości (idealizujących) w wyniku zastosowania 3 rodzajów abstrakcji: abstrahowania od istnienia pewnych cech i związków badanych zjawisk, abstrahowania od istotności wpływu pewnych czynników na inne badane czynniki, abstrahowania od zmienności pewnych czynników i przypisania im wartości stałej;
idealizm
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
identyfikacja
[łac. identificare ‘utożsamiać’],
psychol.
idole
[łac. idolum ‘wyobrażenie’ < gr. eídōlon ‘podobizna’],
filoz. w starożytnej, greckiej teorii poznania (głównie u Demokryta z Abdery i w epikureizmie) są to małe cząstki (podobizny) wysyłane przez przedmioty we wszystkich kierunkach;
intencja
[łac. intentio ‘natężenie’, ‘zamierzenie’],
intencjonalizm
[łac. intentionalis ‘zamierzony’]:
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia